Co na oparzenia roślinami?

Natura obfituje w niezliczoną liczbę roślin, które zachwycają swoim pięknem i różnorodnością. Jednak wśród tego bogactwa barw i kształtów kryją się także gatunki, które mogą być niebezpieczne dla człowieka. Oparzenia skóry wywołane przez kontakt z toksycznymi roślinami to problem, który może spotkać nie tylko pasjonatów przyrody, ale i osoby przypadkowo stykające się z roślinnością podczas codziennych spacerów czy pracy w ogrodzie.

Skutki takiego kontaktu bywają różne – od lekkiego zaczerwienienia, przez swędzenie i pieczenie, aż po poważne oparzenie, które w skrajnych przypadkach może nawet stanowić zagrożenie dla zdrowia lub życia. Dlatego tak istotne jest, aby wiedzieć, jak rozpoznać rośliny potencjalnie niebezpieczne, jak również posiadać wiedzę na temat tego, jak udzielić sobie lub innym pierwszej pomocy po niefortunnym kontakcie z taką rośliną.

W tym artykule skupimy się na praktycznych sposobach radzenia sobie z oparzeniami roślinnymi, zarówno w przypadku prewencji, jak i postępowania po fakcie. Dowiemy się, jakie środki przynoszą ulgę w bólu oraz kiedy należy poszukać profesjonalnej pomocy medycznej. Zostaną również omówione domowe sposoby na pielęgnację skóry, które pomogą łagodzić skutki oparzeń i przyspieszą proces regeneracji.

Rozpoznawanie toksycznych roślin

Aby skutecznie chronić się przed oparzeniami roślinnymi, kluczowe jest rozpoznawanie gatunków, które posiadają właściwości szkodliwe dla człowieka. Wiedza ta pozwala nie tylko na świadome unikanie ryzykownych obszarów, ale również na szybką reakcję w przypadku kontaktu, minimalizując negatywne efekty zdrowotne. Poniżej przedstawiamy metody rozpoznania niebezpiecznych roślin, które mogą się pojawić w naszym bezpośrednim otoczeniu.

W sytuacjach niepewności co do rodzaju rośliny, z którą mogliśmy mieć kontakt, ważne jest obserwowanie charakterystycznych cech, takich jak kształt liści, obecność kolców, specyficzny zapach czy struktura łodygi. W przypadku najbardziej niebezpiecznych gatunków dokładne przejrzenie ich opisów w przewodnikach botanicznych lub internecie może być nieocenione.

Rośliny posiadające toksyczne substancje w swojej strukturze najczęściej ostrzegają przed tym swoim wyglądem, jednak nie zawsze atrakcyjność zewnętrzna idzie w parze z bezpieczeństwem. Niektóre z nich, pięknie kwitnące lub posiadające intensywnie zielone liście, mogą być równie niebezpieczne. Dlatego też, poza estetycznym wrażeniem, konieczne jest skupienie uwagi na konkretnych, niekiedy subtelnym oznakach, które mogą świadczyć o ich potencjalnej szkodliwości.

Podczas kontaktu z naturą zawsze powinniśmy pamiętać o zasadach ostrożności i przygotowania. Zgłębienie wiedzy o toksycznych roślinach z obszaru, na którym się znajdujemy, jest równie ważne jak umiejętność udzielenia pierwszej pomocy. Tym samym, posiadając odpowiednią wiedzę, możemy cieszyć się każdym momentem spędzonym w otoczeniu przyrody, unikając zagrożeń płynących z kontaktu z niebezpiecznymi roślinami.

Barszcz Sosnowskiego – identyfikacja

Barszcz Sosnowskiego (Heracleum sosnowskyi) to jedna z roślin, którą warto rozpoznawać ze względu na jej toksyczne właściwości. Odróżnienie jej od innych roślin może być kluczem do uniknięcia kontaktu i ewentualnych poważnych oparzeń skóry. Identyfikacja barszczu Sosnowskiego nie jest skomplikowana, jeśli zwróci się uwagę na kilka charakterystycznych cech.

Przede wszystkim roślina ta dorasta do imponujących rozmiarów – może osiągnąć wysokość nawet do 5 metrów. Posiada grube, szorstkie łodygi, które charakteryzują się purpurowymi lub czerwonawymi plamami. Dodatkowo, łodyga barszczu jest wyraźnie bruzdowana.

Kolejnym wyróżniającym elementem są duże, szerokie liście, które mogą przypominać liście bluszczu. Są one złożone i mogą osiągać długość nawet do 1 metra. Brzegi listków są ząbkowane, a sam liść ma u nasady charakterystyczne rozszerzenia.

Kwitnienie barszczu Sosnowskiego przypada na okres letni – od czerwca do sierpnia. Roślina tworzy wtedy duże, parasolowate baldachy składające się z wielu małych białych kwiatów. Baldachy te są bardzo okazałe i mogą mieć średnicę nawet do 50 cm.

Warto również zaznaczyć, że Barszcz Sosnowskiego posiada charakterystyczny zapach, który może być pomocny w identyfikacji, szczególnie gdy inne cechy są trudniejsze do dostrzeżenia. Jednak należy pamiętać, by unikać bliskiego kontaktu z rośliną, by nie narażać się na jej sok, którego działanie fotouczulające może prowadzić do poważnych oparzeń skóry po ekspozycji na słońce.

Podsumowując, identyfikacja barszczu Sosnowskiego wymaga zwrócenia uwagi na kilka istotnych cech: imponujące rozmiary rośliny, charakterystycznie bruzdowane łodygi z czerwonawymi plamami, duże liście z ząbkowanymi brzegami i olbrzymie baldachy białych kwiatów. Przy odpowiednim podejściu i ostrożności, rozpoznanie tej toksycznej rośliny pozwoli uniknąć niebezpiecznych zdrowotnych konsekwencji.

Inne rośliny powodujące oparzenia

Pomimo istnienia wielu znanych gatunków roślin powodujących oparzenia, takich jak barszcz Sosnowskiego czy rącznik pospolity, istnieje również wiele mniej znanych, które mogą prowadzić do nieprzyjemnych skutków po kontakcie. Zaliczają się do nich na przykład:

• Figowiec benjamina - choć popularny jako roślina doniczkowa, jego sok może powodować podrażnienia skóry.
• Glistnik jaskółcze ziele - zawiera sok mleczny, który jest silnie toksyczny i drażniący dla skóry i błon śluzowych.
• Wilczomlecz - wiele gatunków tego rodzaju posiada sok mleczny, który może wywołać reakcje alergiczne oraz oparzenia po ekspozycji na słońce.

Oparzenia roślinne nie ograniczają się jedynie do bezpośrednich uszkodzeń skóry. Niektóre rośliny, jak na przykład difenbachia, mogą powodować obrzęki i oparzenia błon śluzowych jamy ustnej przy spożyciu ich części, nawet w niewielkich ilościach.

To tylko część szerokiego spektrum gatunków roślin, które wymagają ostrożności. Warto także pamiętać o mniejszych roślinach, takich jak chociażby niektóre gatunki traw, które mogą powodować drobne, lecz bolesne nacięcia, szczególnie w suchym okresie. Z tego względu, szczególnie podczas pracy w ogrodzie czy wędrówek poza utartymi szlakami, zaleca się noszenie odpowiedniego ubioru ochronnego oraz rękawiczek.

Crucialnym aspektem jest zarówno zapobieganie kontaktowi z toksycznymi roślinami, jak i szybkie działanie w przypadku wystąpienia oparzeń roślinnych. Pierwsze objawy w postaci zaczerwienienia, pieczenia, swędzenia, czy wykwitów wymagają natychmiastowego zastosowania odpowiednich środków łagodzących, a w niektórych przypadkach - skonsultowania się z lekarzem.

Pierwsza pomoc przy oparzeniach roślinnych

Zetknięcie się z parzącymi roślinami może prowadzić do różnorodnych reakcji skórnych, które choć w większości przypadków nie są groźne dla życia, mogą przysporzyć wiele dyskomfortu. Dlatego tak ważna jest umiejętna pierwsza pomoc, która pomoże złagodzić objawy oparzenia i zapobiec ewentualnym powikłaniom.

Pierwszym i najważniejszym krokiem po kontakcie z rośliną powodującą oparzenia jest dokładne przemycie skóry dużą ilością bieżącej zimnej wody, co pozwala na ograniczenie wchłaniania toksyn. Następnie miejsce oparzenia należy oczyścić z pozostałości roślinnych przy użyciu delikatnego mydła, unikając przy tym tarcia, które mogłoby pogłębić podrażnienie.

Zaleca się także ochronę oparzonego obszaru przed światłem, zwłaszcza UV, co szczególnie dotyczy oparzeń pochodzenia roślinnego związanych z fitofotodermatozą. Oznacza to unikanie wychodzenia na słońce i stosowanie ubrań chroniących skórę przed promieniowaniem słonecznym.

W celu złagodzenia bólu skuteczne mogą okazać się środki dostępne bez recepty takie jak kremy lub maści zawierające hydrokortyzon, które działają przeciwzapalnie i łagodzą obrzęk. Ponadto, w przypadku wystąpienia świądu, zaleca się stosowanie preparatów przeciwhistaminowych, które zmniejszą reakcje alergiczne. Kompresy zimne lub mokre okłady z wody mogą również pomóc w przynoszeniu ulgi oparzonym miejscam.

Zasady postępowania po kontakcie

Kiedy dojdzie do kontaktu z rośliną, która może powodować oparzenia, istotne jest szybkie i prawidłowe działanie. Poniższe kroki pomogą zminimalizować skutki oparzenia roślinnego oraz przyspieszyć proces gojenia.

1. Oceń sytuację - upewnij się, że osoba poszkodowana jest w bezpiecznym miejscu, z dala od źródła oparzenia; ocen, jak rozległe są obrażenia.
2. Zaprzestań kontaktu z rośliną - jak najszybciej oddziel skórę od rośliny, aby zahamować dalszą ekspozycję na drażniące substancje.
3. Zmyj skórę - użyj dużej ilości zimnej wody, aby dokładnie przemyć obszar dotknięty oparzeniem; unikaj używania mydła lub środków mogących dodatkowo podrażnić skórę.
4. Usuń resztki rośliny - jeśli na skórze pozostały części rośliny, ostrożnie je usuń, starając się nie rozcierać ich po innych obszarach ciała.
5. Zastosuj chłodzenie - po umyciu delikatnie przykładaj do oparzonego miejsca zimne kompresy, co pomoże złagodzić ból i opuchliznę.
6. Załóż opatrunek - jeżeli to konieczne, zabezpiecz ranę sterylnym bandażem, aby zapobiec infekcji; bandaż powinien być założony luźno, by nie wywierał dodatkowego nacisku na ranę.
7. Zadbaj o higienę rany - utrzymuj oparzenie w czystości, regularnie zmieniając opatrunki oraz monitorując stan rany w poszukiwaniu ewentualnych oznak infekcji.
8. Wizyta u lekarza - jeżeli rana jest głęboka, obejmuje większe obszary ciała czy pojawiają się objawy zakażenia, niezbędne jest skonsultowanie z lekarzem w celu otrzymania profesjonalnej pomocy medycznej.

Postępowanie w pierwszych momentach po kontakcie z rośliną może mieć kluczowe znaczenie dla długoterminowego efektu leczenia i szybkości regeneracji skóry. Dlatego też działaj spokojnie, lecz zdecydowanie, aby zniwelować negatywne skutki oparzenia roślinnego.

Środki łagodzące objawy oparzeń

Po pierwszych czynnościach pierwszej pomocy, ważnym etapem w łagodzeniu objawów oparzeń roślinnych jest zastosowanie odpowiednich środków, które pomogą złagodzić ból spowodowany podrażnieniem skóry. Wśród nich warto wymienić:

• Kompresy z zimnej wody - aplikowanie na oparzone miejsca chłodnych, wilgotnych kompresów może przynieść ulgę i przeciwdziałać rozwojowi reakcji zapalnej.
• Żele aloesowe - naturalne właściwości aloesu wspomagają proces gojenia, niemniej warto sięgać po produkty czyste, bez dodatków substancji zapachowych czy konserwujących, które mogłyby dodatkowo podrazić skórę.
• Kremy z hydrokortyzonem - maści dostępne bez recepty zawierające 1% hydrokortyzonu mogą pomóc w redukcji stanu zapalnego i łagodzeniu swędzenia.
• Preparaty z wapnem - stosowanie roztworów lub tabletek wapnia może pomóc w neutralizacji toksyn, a także przyczynić się do zmniejszenia objawów alergicznych.
• Witamina C i E - antyoksydacyjne działanie tych witamin może wspierać odbudowę naskórka i złagodzenie objawów.

W przypadku szczególnie silnego podrażnienia lub gdy domowe sposoby nie przynoszą oczekiwanej ulgi, zaleca się konsultację z lekarzem, który może przepisać silniejsze leki przeciwzapalne lub przeciwalergiczne. Pamiętać należy, że nie wszystkie środki są odpowiednie dla każdej osoby i każdy przypadek może wymagać indywidualnego podejścia.

Prewencja i unikanie kontaktu z roślinami parzącymi

Zarówno profesjonaliści, jak i amatorzy, zajmujący się ogrodnictwem lub spędzający czas na łonie natury, powinni pamiętać o odpowiednich środkach zapobiegawczych, by uniknąć uszkodzenia skóry przez rośliny parzące. Poniżej znajdziesz listę rekomendacji, które mogą Ci pomóc w bezpiecznym obcowaniu z roślinnością.

• Podstawowym środkiem zapobiegawczym jest noszenie odzieży ochronnej. Długie rękawy, spodnie i obuwie z wysoką cholewką to najlepszy wybór w trakcie prac w ogrodzie czy wędrówek w potencjalnie zarośniętych miejscach.
• Przy kontakcie z ziemią lub roślinami należy używać grubych rękawic ochronnych, które zabezpieczą dłonie przed urazami.
• Zainwestuj w dobrej jakości kremy z filtrem UV, które będą chronić skórę nie tylko przed szkodliwym wpływem słońca, ale również zmniejszą ryzyko reakcji fototoksycznych po kontakcie z sokiem niektórych roślin.
• Przed planowanym kontaktem z roślinnością warto zasięgnąć informacji o tym, jakie gatunki roślin parzących rosną w danym regionie i jak je bezpiecznie rozpoznać.
• W przypadku zauważenia podejrzanych roślin należy zachować dystans, szczególnie unikając ich soku, który może być niezwykle toksyczny.

W celu zminimalizowania ryzyka w przypadku, gdy jednak dojdzie do kontaktu z niepożądanymi roślinami, warto mieć pod ręką apteczkę pierwszej pomocy zawierającą środki łagodzące skutki takiego kontaktu.

1. Upewnij się, że w apteczce znajdują się chłodzące żele lub kremy z pantenolem, które szybko złagodzą podrażnienia.
2. Włącz także środek przeciwhistaminowy dla złagodzenia ewentualnych reakcji alergicznych.
3. Nie zapomnij o podstawowych środkach opatrunkowych, jak bandaże czy plaster z opatrunkiem.

Kiedy przychodzi wiosna, a wraz z nią okres wzmożonych prac w ogrodzie oraz aktywności na świeżym powietrzu, warto zwrócić szczególną uwagę na obecność trujących roślin. Wiedza i rozwaga są najlepszym zabezpieczeniem przed nieprzyjemnymi doświadczeniami związanymi z oparzeniami roślinnymi.

Ochrona osobista przed roślinami

Aby efektywnie zabezpieczyć się przed negatywnym wpływem roślin parzących, konieczne jest stosowanie odpowiednich metod ochrony osobistej. Pierwszym krokiem jest ubiór, który powinien zakrywać jak największą powierzchnię skóry. Zalecane jest noszenie długich spodni, koszul z długim rękawem, a także rękawic ogrodniczych, które zabezpieczą ręce – część ciała najbardziej narażoną podczas prac w ogrodzie czy w czasie spacerów w terenach porośniętych roślinami parzącymi.

Warto też rozważyć stosowanie specjalnych kremów ochronnych, które tworzą na skórze barierę izolującą od substancji drażniących. Są one dostępne w aptekach i sklepach z artykułami ogrodniczymi. Niemniej ważne jest używanie okularów ochronnych, które ochronią oczy przed ewentualnym dostaniem się soku roślinnego podczas ich przycinania czy usuwania.

• Używanie odzieży ochronnej, w tym długich rękawów i rękawic.
• Stosowanie kremów barierowych na odkryte partie ciała.
• Używanie okularów ochronnych przy pracy z roślinami wysokimi i/gdzieniegdzie.
• Myć odzież i rękawice zaraz po zakończeniu kontaktu z roślinami.

Oprócz środków fizycznych, edukacja na temat lokalnych roślin parzących stanowi kluczowy aspekt prewencji. Poznanie wyglądu oraz miejsc występowania tych roślin pozwoli na ich omijanie i świadome postępowanie w naturze. Warto zatem zapoznać się z dostępnymi materiałami edukacyjnymi, uczestniczyć w warsztatach botanicznych lub zasięgać porad u specjalistów w dziedzinie botaniki.

1. Poznanie wyglądu roślin parzących występujących w regionie.
2. Zapoznawanie się z materiałami edukacyjnymi na temat roślin trujących i parzących.
3. Udział w szkoleniach lub warsztatach botanicznych.
4. Korzystanie z aplikacji mobilnych i przewodników dotyczących flory.

Podjęcie tych zabiegów zapewnia wzrost bezpieczeństwa i minimalizuje ryzyko kontaktu ze szkodliwymi roślinami. Pamiętajmy jednak, że w przypadku niechcącego kontaktu z rośliną parzącą, należy jak najszybciej zastosować odpowiednie środki zaradcze, takie jak umycie dotkniętego miejsca i zastosowanie maści łagodzących objawy podrażnienia.

Zagrożenia w środowisku naturalnym

Zagrożenia dla skóry czają się na każdym kroku. W środowisku naturalnym napotkać możemy rośliny, które wydzielają substancje toksyczne lub drażniące, powodujące oparzenia kontaktowe. Rozpoznanie i unikanie tych roślin jest kluczowe dla zapewnienia sobie bezpieczeństwa podczas pobytu w naturze.

Wśród roślin, które powinniśmy traktować z szczególną ostrożnością, znajdują się m.in.:

• Barszcz Sosnowskiego – wydziela sok, który pod wpływem słońca wywołuje silne oparzenia drugiego stopnia.
• Pokrzywa – jej parzące włoski wstrzykują do skóry substancje drażniące, powodujące pieczenie i bąble.
• Wilcze łyko – dotyk lub nawet bliskie przebywanie w pobliżu tej rośliny może prowokować reakcję alergiczną i oparzenia.

Ważne jest, aby przed wyjściem do lasu czy na łąkę, szczególnie w nieznane miejsca, zapoznać się z lokalną florą i potencjalnymi zagrożeniami. Wiedza ta pozwala na świadome unikanie roślinności, które mogą wywołać negatywne reakcje skórne.

W pozostałej części artykułu dowiemy się jakie kroki podjąć, aby zapewnić sobie bezpieczeństwo oraz jak zareagować w sytuacji, gdy dojdzie do kontaktu z rośliną parzącą.

Leczenie i pielęgnacja skóry po oparzeniach roślinnych

Sposoby radzenia sobie z oparzeniami roślinnymi są równie różnorodne jak przyczyny tych oparzeń. Często wystarczą metody domowe, aby złagodzić podrażnienia i wspomóc proces gojenia. Oto kilka sprawdzonych metod:

1. Kompresy z zimnej wody – natychmiast po oparzeniu, delikatnie przemyj skórę chłodną wodą, co pomoże złagodzić ból i spowolnić rozwój pęcherzy.
2. Aloes – naturalne właściwości aloesu świetnie sprawdzają się w łagodzeniu bólu i wspomaganiu gojenia skóry. Żel z aloesu można stosować kilka razy dziennie na oparzony obszar.
3. Maści z pantenolem – stosowanie preparatów zawierających pantenol wspomaga odbudowę naskórka i przyspiesza gojenie.
4. Natłuszczanie skóry – lekkie kremy i balsamy do ciała, szczególnie te z dodatkiem witaminy E, pomagają utrzymać nawilżenie skóry i zmniejszają ryzyko powstawania blizn.

W kontekście pielęgnacji skóry warto pamiętać o unikaniu słońca na oparzone miejsca, ponieważ promienie UV mogą nasilać reakcje skórne i przyczyniać się do dalszych uszkodzeń.

Jednak nie wszystkie oparzenia roślinne można leczyć w domu. Oto sygnały, które powinny nas skłonić do niezwłocznego poszukiwania pomocy medycznej:

• Pojawienie się szerokich pęcherzy, które są wypełnione płynem – mogą wskazywać na głębsze uszkodzenie skóry.
• Nieustępujący ból i zaczerwienienie po zastosowaniu domowych metod leczenia.
• Objawienie silnej reakcji alergicznej, w tym problemy z oddychaniem, opuchlizna twarzy lub innych części ciała.
• Rozwój sekundarnych zakażeń, co może objawiać się ropieniem, zwiększonym obrzękiem, czy gorączką.

W tych przypadkach konieczna jest konsultacja z lekarzem, który może przepisać silniejsze leki, zastosować odpowiedni opatrunek lub wdrożyć inne procedury medyczne, aby uniknąć dalszych komplikacji i wspomóc proces leczenia.

Domowe sposoby leczenia oparzeń

W przypadku niegroźnych oparzeń, które nie wymagają natychmiastowej interwencji medycznej, istnieje kilka domowych metod, które mogą przynieść ulgę i wspomagać proces gojenia. Poniżej zestawienie sprawdzonych sposobów:

• Chłodna woda – pierwszym i najważniejszym krokiem jest ostudzenie oparzonego miejsca. Należy delikatnie przemyć je chłodną (nie lodowatą) wodą lub przyłożyć kompres na około 10-15 minut. To pomaga złagodzić ból i zmniejsza obrzęk.
• Kompres aloesowy – aloe vera słynie z właściwości kojących i regenerujących. Stosowanie żelu aloesowego lub świeżego miąższu z liścia bezpośrednio na oparzenie może przynieść ulgę i wspomóc leczenie.
• Wyciągi z nagietka – nagietek lekarski jest znany z właściwości przeciwzapalnych i wspomagających regenerację skóry. Aplikowanie maści czy kremów z nagietkiem może pomóc w leczeniu oparzeń roślinnych.
• Maść z witaminą E – witamina E wspiera procesy skórne, pomaga w utrzymaniu odpowiedniego nawilżenia i elastyczności skóry. Regularne stosowanie maści z witaminą E na oparzone miejsca może przyspieszać ich gojenie.
• Miód – posiada właściwości bakteriobójcze i wspomaga regenerację skóry. Cienka warstwa miodu na oparzeniu może ochronić ranę przed infekcjami i przyspieszyć gojenie.
• Kąpiel w płatkach owsianych – kąpiel w chłodnej wodzie z dodatkiem płatków owsianych może złagodzić swędzenie i zaczerwienienie skóry. Płatki owsiane działają kojąco i nawilżająco na podrażnione partie skóry.

Należy pamiętać, że wymienione metody są pomocnicze i stosuje się je tylko w przypadku oparzeń lekkich, które nie zagrażają zdrowiu. W razie poważniejszych oparzeń, zwłaszcza tych obejmujących duże obszary skóry, konieczna jest konsultacja z lekarzem, aby uniknąć powikłań, takich jak infekcja czy blizny.

Kiedy szukać pomocy medycznej?

Mimo że wiele przypadków oparzeń roślinnych można z powodzeniem leczyć w domu, istnieją sytuacje, które wymagają interwencji specjalisty. Kierunek postępowania powinien być dobrze przemyślany, aby nie doprowadzić do pogorszenia stanu skóry i uniknąć komplikacji. Oto kryteria, które wskazują na konieczność skorzystania z pomocy medycznej:

• Intensywny ból, który nie ustępuje po zastosowaniu zimnych kompresów i środków przeciwbólowych.
• Pojawienie się i szybkie rozprzestrzenianie się obrzęku, szczególnie jeśli objęte są nim duże obszary ciała.
• Wystąpienie ogólnych objawów takich jak gorączka, dreszcze lub osłabienie - mogą one świadczyć o rozwoju zakażenia bakteryjnego lub systemowej reakcji organizmu na toksyny.
• Zmiany skórne mające postać dużych pęcherzy lub ran, które zagrażają naskórkowi i mogą prowadzić do poważniejszych uszkodzeń tkanki.
• Dołączenie do oparzenia objawów anafilaktycznych, takich jak trudności w oddychaniu, nagłe opuchnięcie języka czy warg, czy też uciążliwe swędzenie rozprzestrzeniające się poza obszar oparzenia.
• Jeśli osoba oparzona wykazuje oznaki dezorientacji lub utraty przytomności.

Zgłoszenie się do lekarza po wystąpieniu takich objawów jest absolutnie kluczowe. Specjalista może podjąć odpowiednie środki lecznicze, takie jak podanie silniejszych leków przeciwalergicznych, zastosowanie specjalistycznych maści antybakteryjnych czy zaopatrzenie uszkodzonej tkanki. W wypadku gdy oparzenie skóry spowodowane roślinami jest rozległe lub związane z silną reakcją alergiczną, konsultacja specjalisty może okazać się ratunkiem dla zdrowia, a nawet życia pacjenta.